شهرستان لردگان با وسعت 2407 كيلومتر مربع معادل 16 درصد از مساحت استان چهارمحال و بختياري را به خود اختصاص داده است . از لحاظ موقعيت جغرافيايي اين شهرستان در طول شرقي 50 درجه و 16دقيقه تا 51 درجه و 20دقيقه و عرض شمالي 31درجه و 9 دقيقه تا 31 درجه و 39 دقيقه واقع شده است.
شهرستان لردگان در جنوب استان چهارمحال و بختياري واقع شده و از نظر موقعيت نسبي از سمت شمال به شهرستانهاي خانمیرزا ، بروجن و اردل ، از سمت جنوب به استان كهگلويه و بوير احمد و از سمت شرق به استان اصفهان و از سمت غرب به استان خوزستان منتهي ميشود. اين شهرستان با ارتفاع متوسط ۱۷۰۰ متر از سطح دريا در سلسله جبال زاگرس قرار دارد و از نظر توپوگرافي قسمت هاي شمالي آنرا مناطق پست با ارتفاع كمتر از ۲۰۰۰ متر تشكيل داده و مناطق بلند آن ارتفاعات بيش از ۳۰۰۰متر در جهت جنوب شرقي مي باشد .
داراي دشتهاي حاصلخيري همچون دشت جمال، دشت فلارد و دشت لردگان و كوههاي مرتفع و بلندي همچون كوه ريگ، كوه غارون ، كوه بادامستان، كوه گوميه، كوه سرخ، كوه سيوك، كوه آس جم، كوه آب باغ و... مي باشد و از لحاظ كشاورزي بخصوص در زمينه كشت غلات از اهميت ويژهاي برخوردار بوده. و به لحاظ طبيعي و آب و هوايي يكي از نقاط مستعد و مناسب سرمايه گذاري در صنعت توريسم و گردشگري در تمامي طول سال مي باشد و با توجه به اینکه جاده لردگان – خوزستان، بهترين و كوتاهترين مسير ارتباطي استانهاي مركزي كشور مانند اصفهان، يزد، .... به خوزستان گذرد و همچنين ارتباط مناطق مركزي كشور به استانهاي كهگيلويه و بوير احمد، فارس و بوشهر از اين شهرستان میسر و مطلوب مي باشد.
رودخانه مهم خرسان كه از سرشاخه هاي اصلي كارون هست در اين شهرستان جريان دارد و بر همين اساس سدهاي مهمي چون كارون ۴، سدهاي خرسان ۱و۲و۳و كارون ۵ بر روي رودخانه هاي شهرستان احداث و يا در حال احداث و مطالعه مي باشند و سهم عمدهاي از آب استان را به خود اختصاص داده و چشمه هاي پرآب و هميشه جوشاني مانند برم لردگان، آبشار آتشگاه ، چشمه سندگان، چشمه پروز، برم مالخليفه، چشمه ميلاس، چشمه ميشان، چشمه بارز، چشمه شوار، چشمه گوشه و ... در اين شهرستان جريان دارند. اين شهرستان داراي بيشترين اراضي جنگلي در سطح استان با مقدار 152713 هكتار كه اغلب گونه هاي آنرا بلوط و بنه تشكيل داده مي باشد كه بيشتر در نواحي غربي و جنوبي شهرستان گسترده است وسعت مراتع شهرستان حدود 137820 هكتار مي باشد و بيشترين گونه هاي گياهي و داروئي در سطح استان در اين شهرستان مي باشد.
بر اساس آخرين تقسيمات سياسي شهرستان لردگان داراي چهار شهر لردگان،منج ، مالخليفه و سردشت و چهار بخش به نامهاي مركزي، منج، فلارد، و رودشت و دهستانهاي سردشت، دودرا، ريگ، ميلاس، فلارد،پشتكوه، منج و بارز با تعداد 295 روستا ( 253 روستا دارای سکنه ، 42 روستا فاقد سکنه )حدود 45 درصد روستاهای استان ميباشد.
براساس نتايج سرشماري عمومي نفوس و مسكن سال 1395 جمعیت شهرستان لردگان 155935 نفر ميباشد كه از اين تعداد 51735 نفردر مناطق شهري و تعداد 104218 نفر در مناطق روستايي زندگي ميكنند (بخش مرکزی:105538 نفر، بخش فلارد: 33023ِ نفر،بخش رودشت: 16762ِنفر، بخش منج: 17998 نفر)
وضعيت آب و هوايي : شهرستان لردگان داراي آب و هوايي متنوع مي باشد به طوريكه در اين شهرستان مناطق معتدل، سرد و گرم و مرطوب وجود دارد.
شهرستان لردگان با داشتن حدود 1000 كيلومتر راه ارتباطي معادل 27 درصد از مجموع راههاي استان را به خود اختصاص داده است و داراي 17 تونل، بيش از 17 گردنه با مسيرهاي صعب العبور و برف گير و داراي 10 مسير منتهي به استان ها يا شهرستان همجوار اعم از راههاي اصلي فرعي و بزرگراه ميباشد و 90 كيلومتر از كريدور غرب به مركز ايران (جاده خوزستان) در مسير شهرستان قرار گرفته است که در طول شبانهروز بيش از 30 هزار وسيله نقليه كه از اين مسير در حال تردد ميباشد.
شهرستان لردگان به دلیل قرار گرفتن بین سه استان خوزستان، اصفهان و کهگیلویه و بویر احمد و داشتن مواهب زیبای طبیعی، پوشش جنگلی و کانونهای گردشگری مهمی همچون آبشار آتشگاه چشمه های برم لردگان و مالخلیفه، چشمه سندگان و میلاس، پارک های جنگلی پروز، چارطاق، رحیم آباد و تنگ زیبای لای بید و تنگ سما، پاسگاه محيط زيست سبز كوه و رودخانه های مهمی خرسان و منج و حاشیه سد کارون چهار، همه ساله شاهد حجم زیادی مسافر از سراسر کشور پهناورمان ایران به شهرستان چهار فصل لردگان عنوان پایتخت مهربانی و مهمان نوازی مزین شده است می باشیم. موضوع ديگر وجود اماكن متبركه و زيارتگاههاي متعدد در اين شهرستان مي باشد همچون: امامزاده شيرمرد، امامزاده حسن علي اكبر در بخش فلارد، امامزاده پير محمد علي، امامزاده جعفر، امامزاده شاه عبد الباقي و ... در بخش مركزي، امامزاده سيد محمد، امامزاده شهسوار، امامزاده حسن شوار، امامزاده جعفردر بخش منج.
همچنین سوغات محلی این شهرستان شامل صنایع دستی همچون قالی، گلیم، جاجیم، البسه محلی(ملیله دوزی، منجق بافی، سنگ دوزی و گلدوزی) و خوراکی هایی همچون کشک، قارا، روغن محلی، عسل، برنج محلی، بن، کلخونگ، نان تنوری و تیری و رب انار می باشد