ناحيه لردگان به دليل داشتن آب و هواي مساعد و محيط مناسب براي زندگي يكي از مكانهاي زيستي بشري در ايران به شمار مي‌رود . اقوام و طوايف متعددي در طول تاريخ در اين مكان زندگي مي‌كرده‌اند و با توجه به آثاري كه در اين منطقه پيدا شده نشان از وجود تمدن‌هايي دارد كه تا حدود هزاره ششم قبل از ميلاد در اين منطقه مي‌زيسته‌اند.
اين ناحيه براساس نتيجه‌گيري گروههايي كه جهت شناسايي و مطالعه در گذشته به اين ناحيه سفر كرده‌اند، آنرا بعنوان يكي از غني‌ترين و قديمي‌ترين نواحي باستاني كشور مي‌دانند. در دوره‌هاي ايلامي، پارس ، پارتيان، ساساني، اسلامي و ... هميشه نامي از اين منطقه ذكر شده و از نواحي پر رونق آن زمان‌ها به شمار مي‌آمد و همچنين در سفرنامه ناصرخسرو قبادياني ( ۴۴۴ ه.ق) ، كتاب نزهه‌القلوب حمدالله مستوفي، كتاب مسالك و ممالك اصطخري،كتاب حدودالعالم(۳۷۲ ه. ق) به منطقه لردگان و اوضاع و احوال اين ديار اشاره شده است .
اين ناحيه در دوره رضاخاني به سه‌دهستان معروف گرديد و در سال ۱۳۱۶ بعنوان يكي از دهستانهاي فرمانداري كل چهارمحال و بختیاری(بختیاری سردسیری) شناخته شد و در سال ۱۳۱۷ بعنوان يكي از بخش‌هاي شهرستان بروجن قرار گرفت و در تاريخ ۱۳۵۹/۴/۹ به شهرستان تيديل گردید.
-